چنانچه از افرادی باشید که قبلا در سامانه سهام عدالت ثبت نام کرده اید، اکنون برای دریافت سود سهام لازم است شماره شبای حساب بانکی خود را در سامانه ثبت نمایید.از آنجا که فرصت کمی برای ثبت شماره شبا باقی مانده در این صفحه نحوه ثبت شماره شبا در سامانه سهام عدالت را بررسی خواهیم نمود.
شماره شبا عددی چند رقمی است که برای هر شماره حساب متفاوت می باشد و برای دریافت آن میتوانید علاوه بر خودپردازها از طریق سایت اصلی بانک خود اقدام نمایید.
همزمان با خورشیدگرفتگی که در 21 آگوست (30 مرداد) در آمریکا رخ داد، گوگل از جدیدترین نسخه خود رونمایی کرد.
گوگل اندروید 8 را با نام Oreo (نام یک بیسکوییت) معرفی کرد. تغییراتی که در این نسخه اندروید به وجود آمده، تغییراتی نیست که در ظاهر بشود آن را مشاهده کرد و تغییرات ظاهری آن نیز اندک است.
در زیر قصد داریم تا دو نسخه اندروید 7 (Nougat) و اندروید 8 (Oreo) را از لحاظ رابط کاربری با یکدیگر مقایسه کنیم. اگر گوشی شما از اندروید 8 پشتیبانی نمی‌کند، با مشاهده تصاویر زیر می توانید تغیرات اندک بوجود آمده در جدیدترین نسخه اندروید را مشاهده کنید.
اندروید 8 در سمت چپ و اندروید 7 در سمت راست تصویر قرار گرفته است.
این روزها اخبار زیادی در مورد تحت نظر قرار گرفتن هنگام وب گردی توسط افراد غریبه از سازمان‌ها تا خدمات دهنده اینترنت شما به گوش می‌رسد. اما چیزی که کمتر به آن پرداخته میشود تحت نظر قرار گرفتن در سطح محلی است. در این مقاله بررسی خواهیم کرد که آیا این امکان وجود دارد که شخص دیگری در زمان استفاده از وای‌فای آنها وب گردی های شما را مشاهده کنند.
وقتی شما برای استفاده وب گردی به وای‌فای شخص دیگری متصل می‌شوید، اگر آنها از اطلاعات فنی لازم برخوردار باشند قطعا می‌توانند وبسایتهایی که شما بازدید کردهاید را مشاهده کنند. اما قبل از این که خیلی نگران شوید، باید بدانید که برای انجام این کار به مهارت و تلاش زیادی نیاز است که از عهده اغلب مردم خارج است.
ساده‌ترین راهی که یک نفر میتواند این کار را انجام دهد زمانی است که شما از کامپیوتری استفاده کنید که صاحب شبکه به آن دسترسی داشته باشد. در چنین شرایطی یک نگاه اجمالی به تاریخچه مرورگر میتواند وب گردی شما را برملا کند (با فرض این که شما تاریخچه مرورگر را پاک نکرده باشید).
اگر شما از دستگاه اختصاصی خود استفاده میکنید آنها باید بعضی از نرم افزارهای مانیتورینگ را نصب کنند (برای مثال یک جمع کننده پکت مثل Wireshark) که بین دستگاه و روتر قرار می‌گیرند و تمام ترافیک را زیر نظر خواهند گرفت. اما رمزگشایی این اطلاعات نیز کار چندان راحتی نیست و بعید به نظر می‌رسد استفاده از وای‌فای دوست و اقوام شما مشکلی برایتان به وجود آورد.
مسلما اگر شما از یک شبکه ناامن استفاده کنید و یا به وای‌فای افرادی که نمیشناسید متصل شوید این امکان وجود دارد که آنها بتوانند حتی با استفاده از نرم افزارهای رایگان محتوایی که شما بازدید میکنید را بینند. علاوه بر وبسایتهایی که شما بازدید میکنید یک هکر میتواند اطلاعات ارزشمند شما مثل کلمات عبور یا اطلاعات کارت اعتباری شما را نیز به دست آورد.
همانگونه که قبلا نیز اشاره کردیم بررسی سایتهایی که دیگران بازدید میکنند کار راحتی نیست. علاوه بر این که شخصی که شما قصد تحت نظر گرفتن وبگردی او را دارید اگر از این موضوع بی اطلاع باشد کاری غیر اخلاقی است، اگر شما به دنبال اطلاعات محرمانه از قبیل اطلاعات بانکی باشید از لحاظ قانونی نیز جرم محسوب شده و پیگرد قضایی خواهد داشت.
اگر قصد مراقب از فرزند خود برای جلوگیری از دسترسی به سایت‌های نامناسب را دارید بهتر است به راحتی تنظیمات کنترل والدین شبکه خود را فعال کنید. ابزارهای کنترل والدین می‌توانند هر کاری از مسدود کردن نوع خاصی از محتوا و آدرسهای ایپی تا مسدود کردن تمام دسترسی به اینترنت به جز سایت‌های مشخص را انجام دهد.
در صورتی که میخواهید ببینید چه کسانی از وای‌فای شما برای دسترسی به اینترنت استفاده میکنند، بعضی از روترها می‌توانند آدرسهای ایپی بازدید شده را ذخیره کنند. البته این نکته را نیز باید در نظر داشت که این روزها خیلی از سایتها از CDN استفاده میکنند که ایپی واقعی سایت را پنهان میکند. CDNها به این منظور طراحی شده‌اند تا به سایتها کمک کنند سریعتر اجرا شوند و برای جلوگیری از حملات مخرب امنیت سایت را افزایش می‌دهند.
یک گزینه دیگر جمع آوری پکتها با استفاده از نرم افزارهایی مثل Wireshark است. این کار به شما اجازه میدهد تمام جوانب استفاده دیگران از شبکه شما را تحت نظر داشته باشید. تنها مشکل استفاده از Wireshark این است که تنظیمات آن (برای اغلب مردم) کار دشواری است و اگر از لحاظ فنی اطلاعات کافی نداشته باشید نمیتوانید از آن استفاده کنید.
آیا تا به حال کنجکاو شده‌اید درباره تعداد سیگنال‌های وای فای خانه های که در اطراف شما قرار دارند تحقیق کنید؟ بسیاری از ما زمانی که در منزل خود هستیم ممکن است تعداد ۱۰ یا بیشتر SSID منحصر به فرد را در بخش تنظیمات وای‌فای دستگاه هوشمند خود مشاهده کنیم. در حالت کلی، در یک ساختمان مسکونی سیگنال‌های وای‌فای در سراسر ساختمان پخش میشوند. این سیگنال‌های مختلف وای‌فای به‌شکل کاملاً ناهنجاری بر سرعت اینترنت تأثیر منفی می‌گذارند.
در حالی که سرعت اینترنت به‌واسطه این سیگنال‌ها دست‌خوش تغییر میشود، اما در عین حال ممکن است تهدیدات امنیتی را نیز برای شما به همراه داشته باشد. آمارها نشان می‌دهند افرادی که در سیگنال وای‌فای و SSID آنها از سوی خانه‌های اطراف و در ساختمان‌های مسکونی از سوی واحدهای مختلف قابل رؤیت است، در معرض تهدید هکری قرار دارند. به طوری که ممکن است اینترنت آنها توسط افراد سودجو به سرقت برود. اما چه کنیم از وای‌فای خانه خود در برابر سرقت محافظت کنیم؟ ما در این مقاله به شما نشان می‌دهیم چگونه میتوانید مانع به سرقت رفتن وای‌فای خود شوید.
هکرها در کمین وای فای خانه شما
اگر بر این باورید که پهنای باند شما از سوی یکی از خانه‌ها یا واحدهای اطراف به سرقت رفته است، در نخستین گام باید به روتر خود نگاهی بیاندازید. روترها در زمینه ارائه اطلاعات به کاربران خود یکسان عمل نمی‌کنند و ممکن است قادر نباشید بعضی اطلاعاتی که در این بخش نشان داده شده است را مشاهده کنید. برای دسترسی به اطلاعات روتر و ورود به آن ابتدا نشانی IP روتر را به‌طور مستقیم در نوار نشانی مرورگر وارد کنید. در حالت کلی، برای ورود به بسیاری از روترها از نشانی‌های ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۱، ۱۹۲٫۱۶۸٫۰٫۱ یا ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۲۵۴ میتوان استفاده کرد. درباره تعدادی از روترها نشانی IP به همراه نام کاربری و گذرواژه دستگاه در پشت روتری که خریداری کردهاید نوشته شده است. اگر از طریق هیچ‌یک از روش‌هایی که به آنها اشاره کردیم موفق نشدید به روتر خود وارد شوید، به نشانی: http://www.techspot.com/guides/287-default-router-ip-addresses
مراجعه کنید. در این نشانی فهرستی از رایج‌ترین نشانی‌های IP مورد استفاده روتر قرار دارد. پس از وارد شدن به روتر در بخش تنظیمات به‌سراغ بخش Attached Deviced یا Device List بروید. در روترهایی که با میان‌افزارهای مجزا به‌روزرسانی شده‌اند، باید به مسیر Status و سپس Wireless بروید. پس از آنکه موفق شدید بخش یاد شده را پیدا کنید، دستگاه‌های مختلفی که به وای‌فای شما متصل شده‌اند مورد بررسی قرار دهید.
همان گونه که در شکل بالا مشاهده میکنید، انواع مختلفی از دستگاه‌های متصل به روتر به همراه نام و فرکانس آنها و درگاه‌هایی که دستگاه‌ها به‌صورت فیزیکی به مسیریاب متصل شده‌اند نشان داده میشود. اگر در این بخش دستگاهی به غیر از دستگاه‌های خود را مشاهده کردید، باید به شما اعلام داریم پهنای باند شما از سوی فردی غیرمجاز به سرقت رفته است. تولیدکنندگان مسیریاب‌ها به‌طور پیش‌فرض گزینه‌ای را در این قسمت به‌منظور پاک کردن یا ممانعت از اتصال مجدد دستگاه‌ها (Remove, Delete, Block) به ارتباطات وای‌فای در نظر گرفته‌اند.
مسیریاب‌ها همواره با یک نام کاربری و گذرواژه از پیش تعیین شده در اختیار مصرف‌کنندگان قرار می‌گیرند. در نتیجه در زمان خرید دستگاه در نخستین گام باید مقدار پیش‌فرض دو فیلد یاد شده را تغییر دهید. سایت‌های مختلفی وجود دارند که به شما اجازه می‌دهند از طریق مدل مسیریاب خود گواهی‌‌های لازم برای ورود به بخش تنظیمات را به دست آورید. پیشنهاد می‌کنیم گذرواژه مدیریتی را از طریق صفحه وب مربوط به مسیریاب خود تغییر دهید.
آمارها نشان می‌دهند زمانی که هکرها موفق میشوند سیگنال‌های وای‌فای را به سرقت ببرند، این کار را از طریق وارد شدن به بخش تنظیمات امنیتی انجام می‌دهند. به عبارت دقیق‌تر، آنها موفق به پیدا کردن راهی میشوند که به آنها اجازه میدهد به این بخش وارد شوند. در نتیجه برای آنکه دست هکرها را از سیگنال‌های وای‌فای مسیریاب خود کوتاه کنید، باید امنیت دستگاه خود را بالاتر ببرید. تعدادی از مسیریاب‌ها به‌طور خودکار یک اتصال را برای شما ایجاد میکنند. اما اتصالی که به این شکل ساخته میشود، از تنظیمات امنیتی بالایی استفاده نمی‌کند.
در شرایطی که تولیدکنندگان می‌دانند ساخت چنین اتصالی خوب نیست، اما باز هم این کار را انجام می‌دهند.
ضروری است از رمزنگاری استاندارد WPA2 برای محافظت از گذرواژه خود استفاده کنید. اگر در مقطع فعلی مسیریاب شما روی گزینه WEP تنظیم شده بهتر است در نخستین فرصت ممکن آن را تغییر دهید. استاندارد رمزنگاری WEP کاملاً قدیمی بوده است و به هیچ عنوان کارایی لازم را ندارد تا از وای‌فای منزل شما به‌خوبی محافظت کند. این پروتکل امنیتی به ساده‌ترین شکل ممکن شکسته میشود و تنها قادر است در برابر هکرهای تازه‌کار از شما محافظت به عمل آورد.
پنهان‌سازی SSID به شما کمک میکند از ارتباطات وای‌فای خود بهتر محافظت کنید. SSID نام شبکه وای‌فای است که از آن استفاده میکنید. این اقدام مانع از آن میشود تا نام شبکه شما پیرامون محیط اطراف خود پخش شده و نشان داده شود. با وجود این، اگر در اطراف شما هکری باشد که از ابزارهای هکری همچون Backtrack استفاده کند، این توانایی را دارد تا از مکانیسم‌های امنیتی عبور کند و SSID شبکه شما را به دست آورد. راهکار دیگری که پیش روی شما قرار دارد این است که نام SSID خود را به چیزی عجیب و غریب تبدیل کنید. در این زمینه بعضی کاربران خانگی از اسامی کاملاً مشخصی استفاده میکنند. در بسیاری از موارد دیده شده است که مصرف‌کنندگان خانگی نام خانوادگی خود را برای SSID استفاده کرده‌اند! این رویکرد مشابه آن است که به هکرها اعلام دارید سیگنال وای‌فای که مشاهده کردهاید به خانه من تعلق دارد، به‌سراغ آن بیایید!
WPS (سرنام Wi-Fi Protected Setup) یکی دیگر از مؤلفه‌های آسیب‌پذیری است که ممکن است به هکرها اجازه دهد به شبکه خانگی شما وارد شوند و درنهایت به اینترنت دسترسی پیدا کنند. در حالت کلی، WPS زمانی که از یک پین‌کد برای اعتبارسنجی ارتباطات جدید استفاده میکند، از طریق حملات آنلاین جست‌وجوی فراگیر در معرض خطر قرار می‌گیرد. این مشکل به‌واسطه نحوه پردازش پین‌کدها به وجود می‌آید. پین‌کد یک شماره دیجیتالی هشت رقمی است. زمانی که یک کامپیوتر جدید سعی میکند به شبکه‌ای دسترسی پیدا کند، از این پین‌کد در حالت دو نیمه استفاده میکند. به عبارت ساده‌تر، برای آنکه تعداد حدس‌های مورد نیاز به‌منظور بازیابی پین‌کد به حداقل برسد، این شماره دیجیتالی هشت رقمی به دو بخش تقسیم میشود. نیمه دوم پین‌کد حاوی سه رقم بوده است که تعداد ترکیبات آن کمتر از ۱۰۰۰ مورد میشود. حال زمانی که یک کامپیوتر جدید سعی دارد به شبکه وارد شود، در ابتدا یک پین‌کد ساخته میشود. پین‌کدی که شامل یک عدد هشت رقمی است. در فرآیند اعتبارسنجی ابتدا نیمه اول و سپس نیمه دوم به‌صورت مجزا از هم مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. نیمه اول این پین‌کد چهار رقم دارد که تعداد ترکیبات آن به ۱۰ هزار عدد می‌رسد. همچنین، همان گونه که اشاره شد نیمه دوم در برگیرنده سه رقم فعال است. در نتیجه، چهار رقم اول ۱۰ هزار ترکیب و سه رقم دوم هزار ترکیب را به وجود می‌آورند. دست آخر نیز ۱۱۰۰۰ ترکیب مخفی به‌عنوان خروجی WPS ایجاد میشود. WPS نخستین بار در سال ۲۰۰۷ ابداع شد تا به شبکه‌های بی‌سیم خانگی اجازه دهد به‌شکل ساده‌تر و ایمن از سوی کاربران خانگی مورد استفاده قرار گیرند. اما ابزارهایی که امروزه برای بهره‌برداری از این آسیب‌پذیری ساخته شده‌اند، به قیمت‌های مختلف به فروش می‌رسند. ابزارهایی شبیه به Bully که برای کاربران پلتفرم لینوکس نام‌آشنا است، تنها به‌منظور هک کردن WPS به کار می‌روند. WPS در حال حاضر به یکی از آسیب‌پذیرترین بخش‌های مسیریاب‌ها تبدیل شده است که هکرها به‌شکل ساده‌ای قادرند آن را هک کنند.
حافظه شما تا چه اندازه قوی است؟ آیا از حافظه‌ای کاملاً قوی برخوردار هستید تا یک گذرواژه منحصر به فرد و قدرتمند را به خاطر آورید؟ گذرواژه‌ها زمانی قدرتمند میشوند که از کاراکترهای منحصر به فردی در درون آنها استفاده شده باشد. یک پیشنهاد برای گذرواژه‌های تک‌کلمه‌ای عبارات هستند. به‌جای آنکه از مجموعه کاراکترهای عجیب و غریبی استفاده کنید که یادآوری آنها دشوار است، میتوانید از مجموعه شخصیت‌هایی که درون یک داستان یا یک آهنگ وجود دارند به‌منظور ساخت عبارات طولانی که نقش یک گذرواژه را بازی میکنند استفاده کنید. یک عبارت عبوری ممکن است مشتمل بر طیف گسترده‌ای از کاراکترها باشد و این پتانسیل را دارد تا هکرها را به‌شکل قابل توجهی از شما دور نگه دارد.
لپ‌تاپ‌ها، گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها و حتی مسیریاب‌هایی که ما از آنها استفاده می‌کنیم، هریک نشانی مک خاص خود را دارند. مک نشانی به‌منظور تشخیص و شناسایی ابزارهای خاص در یک خانه یا محل کار مورد استفاده قرار می‌گیرند. MAC Filtering را به ساده‌ترین شکل ممکن میتوانید پیکربندی کنید. هکرها این توانایی را دارند تا مک نشانی‌ها را تغییر دهند یا جعل کنند. کاربران این توانایی را دارند تا مک نشانی‌هایی که ممکن است از سوی همسایگان آنها مورد استفاده قرار گیرند شناسایی و در مرحله بعد مسدود کنند. پیکربندی مک نشانی‌ها باعث میشود تنها دستگاه‌هایی که مک نشانی آنها مورد تأیید قرار گرفته است، اجازه اتصال به شبکه وای‌فای شما را داشته باشند.
بهتر است همواره به این موضوع دقت داشته باشید که چه دستگاه‌هایی به مسیریاب شما متصل و مهم‌تر اینکه چه برنامه‌هایی از گوشی همراه شما به مسیریاب شما متصل شده‌اند. Fing یکی از ابزارهای قدرتمند شبکه است که به شما در این مورد کمک فراوانی میکند. این برنامه رایگان بوده و برای هر دو پلتفرم اندروید و iOS عرضه شده است. Fing این توانایی را دارد تا فهرستی از دستگاهی که به شبکه وای‌فای شما متصل شده‌اند پیدا کند و طیف گسترده‌ای از اطلاعات جالب توجه را در اختیار شما قرار دهد. از طریق این اطلاعات خاص قادر هستید به ردیابی دستگاه‌هایی بپردازید که به شبکه وای‌فای شما متصل شده‌اند.
درنهایت، یک بار دیگر به شما توصیه می‌کنیم از ساده‌ترین و در عین حال مفیدترین راهکارها یعنی استاندارد رمزنگاری WPA2 و یک گذرواژه یا جملات گذرواژه‌ای قدرتمند به‌منظور محافظت از مسیریاب خود استفاده کنید. اگر کسی به‌دنبال آن است تا به هر طریقی به اینترنت شما وصل شود، ترکیب این دو تکنیک به‌شکل مؤثری از شما در برابر چنین فردی محافظت خواهد کرد.
حت شرایط مختلفی ممکن است شما نیز به پیدا کردن نام و سایر مشخصات صاحب سیم کارت یا شماره تلفن ثابت نیاز پیدا کنید. به عنوان مثال شاید سیم کارت خود را از شخص دیگری خریداری کرده اید یا اینکه به خاطر ندارید که آن را با مدارک چه کسی ثبت نام نموده اید. در ارتباط با خط ثابت نیز ممکن است شماره ی مربوطه سال ها پیش ثبت شده باشد یا اینکه مستاجر هستید و از بابت صاحب خط اطلاعی ندارید. به هر حال همانطور که مشخص شده قصد داریم شما را با روش های پیدا کردن مشخصات مالک خطی که خودتان به آن دسترسی دارید آشنا کنیم و این مطلب به پیدا کردن اطلاعات شماره های دیگران مربوط نمی شود. اگر چه که بزودی راه های پیدا کردن صاحب یک خط از روی شماره موبایل را نیز برایتان آماده خواهیم کرد تا بتوانید مچ افراد مزاحم یا شماره های مشکوک را بگیرید. در ادامه ی مطلب با ما همراه باشید تا بصورت کامل به شرح نحوه ی پیدا کردن اطلاعات صاحب سیم کارت یا شماره ی ثابت بپردازیم.
خوشبختانه با الکترونیکی شدن امور خدماتی می توانید به راحتی و در عرض چند ثانیه به کلیه ی اطلاعات حساب خود دسترسی داشته باشید و این امر برای خطوط ارتباطی نیز صادق است. بنابراین روش اصلی برای پیدا کردن سیم کارتی که در دست دارید استفاده از سیستم مدیریت حساب آنها می باشد. البته تاکنون سودجویان بسیاری نسبت به فروش پکیج های مشخصات کاربران پرداخته اند و حتی ربات های تلگرامی مختلفی برای این کار طراحی شد اما به دلیل مشکلات قانونی با همگی برخورد گردید. در ادامه به منظور به دست آوردن اطلاعات مالک خط به نحوه ی استفاده از سیستم مدیریت حساب هرکدام از اپراتورهای فعال در کشور خواهیم پرداخت.
اگر قصد دارید تا مشخصات صاحب سیم کارت ایرانسل خود را بدانید می توانید از نسخه تحت وب مدیریت حساب ایرانسل یا اپلیکیشن کاربردی ایرانسل من استفاده کنید.
استفاده از هر کدام این دو سرویس ها کاری بسیار آسان خواهد بود. برای اپلیکیشن ایرانسل من ابتدا نیاز است آن را بر روی گوشی خود دریافت و نصب نمایید. سپس با وارد کردن شماره موبایل خود و کدی که به آن پیامک می شود وارد پنل مدیریت حساب سیم کارت خود خواهید شد. حال می توانید به راحتی در بخش مشخصات، اطلاعات صاحب خط اعم از نام، شماره تلفن ثابت و آدرس ثبت شده را مشاهده کنید.
در نسخه ی تحت وب نیز کافیست یکبار بر روی دکمه ی ثبت نام کلیک کرده و به ادامه ی مراحل همچون واردسازی شماره موبایل و کد دریافتی بپردازید. بعد از ثبت نام و ورود موفقیت آمیز به پنل مدیریت حساب خود کافیست وارد بخش مشاهده پرونده شده تا کلیه ی اطلاعات ثبت شده از مالک خط همچون نام و نام خانوادگی، تاریخ تولد، شماره تماس منزل، آدرس، ایمیل و… را مشاهده کنید.
رای پیدا کردن مشخصات مالک خط همراه اول خود نیز راه های مختلفی در پیش خواهید داشت. نخستین راه که بسیار ساده و سریع می باشد استفاده از سرویس جیرینگ می باشد. اگر تاکنون خط شما در سرویس جیرینگ همراه اول ثبت نشده باشد در اولین استفاده، مشخصات وی برایتان نمایان خواهد شد. لازم به ذکر است که برای استفاده از سرویس جیرینگ کافیست کد*۱۲۳# را با خط خود شماره گیری کنید.
اما در اپراتور همراه اول نیز می توانید از سرویس های مدیریت حساب برای یافتن مشخصات صاحب خط استفاده نمایید. دسترسی به بخش مدیریت حساب نیز از دو راه اپلیکیشن همراه منیا نسخه تحت وب آن صورت می گیرد. برای ورود به صفحه ی مربوطه به این لینک مراجعه نمایید. سپس کافیست شماره موبایل و کدی که به آن ارسال می شود را وارد نمایید تا پنل کاربری باز شود. در نسخه تحت وب نام و نام خانوادگی صاحب خط در بالای صفحه ظاهر می گردد و برای مشاهده ی مشخصات کامل تر نیاز به دریافت فعال سازی رمز دوم خواهید داشت که از طریق ارسال اس ام اس به ۸۹۶۹ انجام خواهد شد.
در پراتور رایتل کار شما اندکی سخت تر خواهد بود زیرا که به کد ملی صاحب خط نیاز خواهید داشت و در اینصورت تقریباً مسئله ی پیدا کردن مشخصات بی معنی خواهد شد. اما به هر حال برای ثبت نام در سامانه مدیریت حساب، ابتدا شماره تلفن همراه و کد ملی صاحب خط را وارد کنید. اکنون کد بازیابی دریافت شده را نیز وارد کرده و در داخل سامانه به مشاهده ی مشخصات کامل شخص بپردازید.
متاسفانه اخیراً پیدا کردن نام یا مشخصات صاحب یک شماره تلفن ثابت پیچیده تر شده است و سیستم الکترونیک مستقیمی برای این کار وجود ندارد. یکی از روش ها که در برخی مواقع عملی خواهد بود ابتدا پیدا کردن کدپستی از روی شماره تلفن (سامانه دریافت کدپستی) و سپس پیدا کردن آدرس و نام صاحب خانه از روی کدپستی است. اما به نظر تماس با مرکز ۱۱۸ و قانع سازی آنها برای دریافت نام صاحب خط کاری بسیار راحت تر خواهد بود. علاوه بر این قادر خواهید بود از دفترچه های منتشر شده توسط مخابرات نیز استفاده کرده و به جستجوی شماره تلفن در داخل آنها بپردازید.
ما به عنوان یک نکته ی اضافه تر باید بگوییم که سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به تازگی از سامانه ای رونمایی کرده است که با استفاده از آن می توانید تمام شماره های ثبت شده به نام خود در هر چهار اپراتور فعال یعنی همراه اول، ایرانسل، رایتل و تالیا را مشاهده کنید. برای استفاده کافیست وارد این لینک شده و سپس مراحل عادی ورود را دنبال کنید. توجه داشته باشید که برای استفاده باید مطمئن شوید که تاکنون حداقل یک سیم کارت و با کد ملی صحیح به نام شما ثبت شده باشد. در صورتیکه شماره ی مشکوکی را در لیست دریافتی از این سامانه مشاهده کردید که متعلق به خود شما نمی باشد سریعاً برای مسدودسازی خط مربوطه اقدام کنید تا از مشخصات شما سوءاستفاده نشود.
امیدوارم که از این مطلب نهایت استفاده را برده باشید و همچنین منتظر مطلب بعدی ما درباره اینکه چگونه می توان مشخصات صاحب خط های دیگران را پیدا کرد آشنا کنیم. همچنین اگر با روش های دیگری به غیر از راه های شرح داده شده در بالا آشنا هستید خوشحال می شویم آنها را با ما و سایر کاربران نیز در میان بگذارید.
ترفندهای استوری اینستاگرام به کاربر کمک میکنند حرفه‌ای عمل کرده و از تمامی قابلیت های این بخش استفاده کند. در ادامه با مهمترین آنها آشنا خواهیم شد.
بخش استوری اینستاگرام چند ماه قبل مرز ۲۰۰ میلیون کاربر روزانه را پشت سر گذاشت. اکنون تعداد کاربران این قسمت از کل کاربران اسنپ چت، که قابلیت استوری از آن الهام گرفته شده، بیشتر است.
اینستاگرام طی مدت زمان اخیر آپدیت‌های زیادی عرضه کرده است که بیشتر آنها مربوط به همین بخش بوده‌اند. برخی از قابلیت‌های گنجانده شده در به‌روزرسانی‌های اخیر، جزو ترفندهای استوری بوده و بدون اطلاع از آنها، متوجه وجودشان نخواهید شد. اکنون امکاناتی که به صورت مستقیم در درست نبوده و تقریبا مخفی تلقی میشوند را با یکدیگر مرور می‌کنیم.
در حالت پیش‌فرض، تعداد محدودی رنگ در اختیار کاربران قرار دارد که می‌توانند برای نقاشی و همچنین نوشتن متن از آنها استفاده کنند. اگرچه اسلایدر رنگ در پایین صفحه قابل دسترس بوده و از طریق آن روی هم رفته ۲۷ رنگ در اختیار خواهید داشت، اما همچنان امکان دسترسی به گزینه‌های رنگ بیشتر وجود دارد. مزیت این قابلیت، امکان دسترسی دقیق به رنگی است که مد نظر دارید.
به منظور دستیابی به طیف گسترده‌ای از رنگ‌ها، بر روی آیکون Aa (آیکون نوشتن متن) و یا آیکون قلم ضربه بزنید تا جعبه متن و یا قلم نقاشی ظاهر شود. اکنون باید به سراغ ترفندهای استوری اینستاگرام برویم. انگشت خود را برای چند ثانیه بر روی یکی از گزینه‌های رنگ موجود در اسلایدر پایین صفحه نگه دارید. در ادامه، گستره وسیعی از رنگ‌های طبیعی در اختیارتان قرار خواهد گرفت.
کاربران بیشتر وقت‌ها دوست دارند به جای عکس و یا ویدیو، تنها یک نوشته و یا نقاشی ساده را در استوری بارگذاری کنند. کاربران در ابتدای اضافه شدن این بخش، برای افزودن متن یک راهکار نوین ارائه کردند.
آنها انگشت خود را بر روی دوربین قرار داده و سپس کلید شاتر را لمس می‌کردند تا یک پس‌زمینه ثابت و البته مشکی رنگ ایجاد شده و بتوانند متن خود را به صورت واضح بر روی آن بنویسند. به لطف جدیدترین ترفندهای استوری اینستاگرام ، نه تنها نیازی به این کار نیست، بلکه میتوان به جز مشکی رنگ‌های یک دست دیگری را نیز در پس‌زمینه قرار داد.
به این منظور یک عکس عادی گرفته و سپس آیکون قلم را لمس کنید. در ادامه رنگی که میخواهید به صورت یک دست بر روی پس‌زمینه قرار دهید را برگزینید. سپس انگشتتان را حدود سه ثانیه بر روی نقطه‌ای از صفحه نگه دارید تا کل صفحه با رنگی که انتخاب کردهاید پر شود. همچنین میتوانید از ابتدا قلم مارکر را انتخاب و همین فرآیند را از ابتدا دنبال کنید تا پس‌زمینه تقریبا شفافی داشته باشید. به این ترتیب عکسی که در ابتدا ثبت میکنید به صورت کدر دیده شده و همچنان یک پس‌زمینه ثابت و تک رنگ به منظور نوشتن متن وجود خواهد داشت.
بی‌شمار نرم افزار ویرایش تصویر و ویدیو در فروشگاه‌های عرضه اپلیکیشن موبایل وجود دارند. کاربران می‌توانند یک فایل موسیقی را به ویدیویی که مایل به بارگذاری آن در استوری هستند متصل کرده و سپس نتیجه نهایی را به اشتراک بگذارند.
اما این کار زمان‌گیر و خسته‌کننده است. در عوض میتوانید به لطف ترفندهای استوری اینستاگرام خیلی راحت هر فایل موسیقی که در گوشی و یا تبلتتان قرار دارد را به ویدیو الحاق کنید!
برخلاف زمان فیلم برداری با اپلیکیشن دوربین دستگاه، حین ضبط ویدیو در قسمت استوری پخش موسیقی قطع نمیشود. پس میتوان خیلی ساده موسیقی را پخش و سپس ضبط ویدیو را آغاز کرد تا صدای پخش شده از طریق اسپیکر بر روی ویدیو قرار بگیرد. از آنجایی که صدا از طریق میکروفون دستگاه بر روی ویدیو می‌نشیند، بعید نیست صداهای مزاحم اطراف را نیز در نتیجه نهایی بشنوید که نکته منفی این رهکار در مقایسه با زمان استفاده از برنامه‌های ویرایش ویدیو است.
به صورت پیش‌فرض، تنها فایل‌های چند رسانه‌ای که طی ۲۴ ساعت گذشته ثبت شده و یا به دستگاه منتقل شده‌اند را میتوان در این بخش بارگذاری کرد. برای این کار باید بعد از ورود به استوری، انگشت خود را از پایین صفحه به بالا بکشید. اگر کاربران بخواهند عکسها و یا ویدیوهایی متعلق به زمان‌های قبل‌تر را به اشتراک بگذارند، باید به کمک یکی از محبوب‌ترین ترفندهای استوری اینستاگرام ، قانون وضع شده را دور بزنند!
دو راه برای این کار وجود دارد. روش اول، گرفتن اسکرین شات از تصویر مورد نظر است. از آنجایی که این فایل به تازگی ایجاد شده، اینستاگرام به شما اجازه بارگذاری آن در استوری را میدهد. اگر در عکس حاشیه‌های زائد وجود دارد، باید ابتدا عکس را با استفاده از یک نرم افزار ویرایشگر برش داده و سپس بارگذاری کرد. این روش برای بارگذاری ویدیوهای قدیمی کاربرد نداشته و از طرفی کیفیت عکس را نیز کاهش میدهد.
روش دوم، کپی کردن فایل‌ها است. وارد نرم افزار مدیریت فایل گوشی یا تبلت خود شده و یک پوشه با نام Story (یا هر اسم دیگری) ایجاد کنید. حالا عکسها و یا ویدیوهایی که به دنبال اشتراک‌گذاری آنها هستید را از درون فولدر اصلی‌شان به داخل این فولدر جدید کپی کنید. مجددا به بخش استوری وارد شده و از انتهای صفحه، انگشتتان را به بالا بکشید تا موارد کپی شده را مشاهده کنید. از آنجایی که این فایل‌ها به تازگی به محلی جدید منتقل شده‌اند، اپلیکیشن اینستاگرام آنها را جدید فرض میکند!
امکان زوم کردن حین ضبط ویدیو یکی از مخفی‌ترین ترفندهای استوری اینستاگرام است!
به احتمال بسیار زیاد از وجود چنین قابلیتی خبر نداشتید. حین ضبط ویدیوهای ۱۵ ثانیه‌ای استوری میتوان خیلی ساده بر روی نقاط مورد نظر زوم کرد. در همان حالتی که انگشت خود را به منظور ضبط ویدیو بر روی دکمه شاتر قرار داده‌اید، آن را بدون جدا کردن از صفحه نمایش به بالا و پایین تکان دهید. با کشیدن انگشت رو به بالا و پایین، به ترتیب اعمال بزرگنمایی و کوچک‌نمایی را انجام خواهید داد. حتی حین استفاده از قسمت Hands-Free نیز میتوانید از این قابلیت بهره ببرید.
این موارد برای گشت و گذار بین استوری‌های دیگر کاربران کاربرد دارند. حین مشاهده ویدیوها و عکس‌های فالووینگ‌های خود، با لمس سمت راست نمایشگر به اسلاید بعدی و یا استوری کاربر بعدی منتقل می‌شوید. به منظور بازگشت به استوری‌های پیشین باید سمت چپ صفحه نمایش را لمس کنید.
استوری‌ها برای مدت زمانی کوتاه نمایش داده میشوند. اگر دوست داشتید برای چند ثانیه بیشتر به یک عکس نگاه کرده و یا پخش یک ویدیو را در میانه‌های آن متوقف کنید، کافی است انگشتتان را بر روی هر قسمتی از نمایشگر نگه دارید. تا وقتی انگشت را از روی صفحه نمایش بلند نکنید، اسلایدهای بعدی نمایش داده نخواهند شد.
استیکرها به استوری‌های شما معنا و مفهوم می‌دهند. اگرچه با استفاده از یک شکلک و یا اموجی عصبانی میتوانید خیلی خوب حس و حالتان را در استوری نشان دهید، اما تاثیرگذاری نمایش صورت عصبانی‌تان بسیار بیشتر خواهد بود! این یکی دیگر از قابلیت‌هایی است که اینستاگرام از استوری اسنپ چت کپی کرده است!
به این منظور یک عکس ثبت کرده و سپس آیکون استیکر را لمس کنید و در ادامه بر روی آیکون دوربین ضربه بزنید. یک فریم کوچک به نمایش در آمده و از طریق دوربین سلفی چهره‌تان را نشان میدهد. بعد از ثبت عکس آن را بر روی قسمتی مناسب قرار دهید.
برای ذخیره کردن ویدیو و یا عکسی که در بخش استوری ثبت کردهاید، یک دکمه مجزا در نظر گرفته شده است. بعد از ثبت و پیش از بارگذاری، در گوشه پایین و سمت چپ صفحه آیکون Save را لمس کنید تا فایل به صورت عادی در گالری ذخیره شود.
اگر ویدیو یا عکس را پیش از این ارسال کردهاید، بعد از ورود به استوری بر روی سه نقطه عمودی واقع در گوشه پایین و راست صفحه ضربه زده و سپس گزینه Save را برگزینید.
با استفاده از ترفندهای استوری اینستاگرام امکان دانلود فایل‌های دیگر کاربران وجود ندارد. سریعترین و تنها راهی که به نظر می‌رسد گرفتن اسکرین شات است که البته برای فایل‌های ویدیویی کارایی ندارد. برای دانلود استوری اینستاگرام میتوانید از ابزارهای جانبی همچونStory Saver For Instagram برای اندروید و یاInstaStory برای آی او اس استفاده کنید.
محبوبیت بخش استوری روز به روز بیشتر میشود، به طوری که تعداد زیادی از کاربران اشتراک‌گذاری تصویر و ویدیو به صورت عادی را رها کرده و دائما در این قسمت فعالیت میکنند.
اطلاعات جذابی از دوربین دوگانه گلکسی نوت ۸ به بیرون درز پیدا کرده است. این گوشی هفته آینده رسما معرفی خواهد شد.
دیگر همگان انتظار دارند که فبلت گلکسی نوت ۸ سامسونگ از یک دوربین دوگانه بر روی قاب پشتی خود برخوردار باشد. یک گزارش روز گذشته در کره جنوبی به انتشار رسید که اطلاعات بیشتری را نسبت به آنچه که تا کنون از دوربین دو گانه نوت ۸ می‌دانستیم در اختیارمان قرار خواهد داد.
در حالی که بسیاری انتظار دارند سامسونگ از دو سنسور ۱۲ مگاپیکسلی بر روی قاب پشتی این گوشی استفاده کند، اما این گزارش ادعا میکند که این سیستم متشکل از یک سنسور ۱۲ مگاپیکسلی اپتیکال Dual Image و یک سنسور ۱۳ مگاپیکسلی تله فوتو خواهد بود. هر دو این سنسورها مجهز به OIS و زوم اپتیکال ۲ برابری هستند.
دوربین دوگانه گلکسی نوت ۸ باعث افزایش قیمت این گوشی خواهد شد
سامسونگ Galaxy Note 8 نخستین محصول این کمپانی خواهد بود که از دوربین دوگانه بهره می‌برد. پس از این به دنبال رونمایی از فبلت جدید سری گلکسی نوت، دیگر تمامی گوشی‌های پرچمدار و میان رده سامسونگ صاحب دوربین دوگانه خواهند شد. این بدان معناست که سامسونگ قصد دارد هزینه‌ی بیشتری برای قطعات به کار رفته در گوشی‌های خود کند. هزینه‌ای که سامسونگ برای نصب این دوربین‌های جدید میکند یک و نیم برابر هزینه‌ای است که برای نصب دوربین‌های تک لنزی فعلی میکند. به همین خاطر همگان باید انتظار افزایش قیمت این محصولات نسبت به گوشی‌های گلکسی اس ۸ داشته باشند.
همراه با ماژول دوربین دوگانه، کاربران سامسونگ قادر خواهند بود از افکت بوکه بر روی تصاویر پرتره خود لذت ببرند. به لطف این افکت، پس زمینه تصاویر شما به شکل محور درخواهد آمد و فوکوس اصلی بر روی سوژه اصلی خواهد بود که نمایی شبیه به تصاویر تهیه شده توسط دوربین‌های حرفه‌ای DSLR را به تصویر شما می‌بخشد. تکنولوژی لنز دوگانه همچنین به گوشی‌های هوشمند اجازه میدهد به جای زوم دیجیتالی، از زوم اپتیکالی بهره‌مند شوند. به لطف این تکنولوژی شما میتوانید تصاویری باکیفیت حتی در شرایط زوم را داشته باشید و هیچ یک از پیکسل‌ها کیفیت خودشان را از دست ندهند. یک فعال در صنعت گوشی‌های هوشمند در این مورد می‌گوید:
در حالی که سامسونگ در گذشته نیز تمایل داشت تا محصولات جدید خود را در کمترین زمان ممکن همراه با ویژگی‌های پیشرفته‌ای عرضه کند، اما استراتژی آنها تغییر پیدا کرده است و تصمیم گرفته‌اند تا با صبوری بیشتر پس از به تکامل یافتن تکنولوژی‌ها آنها را با حداکثر قدرت در اختیار کاربران بگذارند. به نظر می‌رسد سامسونگ الکترونیکس به این نتیجه رسیده که دوربین‌های دوگانه به شکوفایی کامل خود رسیده‌اند و از آنها استفاده کند.
یک هفته دیگر ما می‌توانیم در طول مراسم رونمایی از گوشی جدید سامسونگ نگاه نزدیکی را به دوربین دوگانه گلکسی نوت ۸ داشته باشیم و سپس در مورد آن مقایسه کنیم.
برای خرید کامپیوتر کاربران همیشه برای انتخاب یک CPU مناسب با مشکل مواجه میشوند و نمیدانند چگونه باید یک CPU مناسب را انتخاب و خریداری کنند.
در ادامه مطلب روش انتخاب CPU مناسب را آموزش خواهیم داد.
پردازنده چند هسته ای مناسب است؟
پردازنده‌های تک هسته‌ای تقریبا دیگر در بازار یافت نمیشوند و بهتر است از آنها هم استفاده نکنید. هسته های بیشتر درواقع به معنای عملکرد سریع تر هست و در اصل به عنوان اجرای همزمان چندین برنامه باید به آنها نگاه کرد (هر چه تعداد هسته‌های یک پردازشگر بیشتر باشد، توانایی اجرای همزمان تعداد بیشتری از برنامه‌ها را دارا است). برخی از برنامه‌ها به تنهایی به چند هسته احتیاج دارند، به زبان ساده‌تر اگر برنامه در یک سیستم چند هسته‌ای اجرا شود عملکرد بهتری خواهد داشت.
هرگز در یک سیستم تنها یک برنامه اجرا نمیشود، این نکته را نباید فراموش کنیم که خود سیستم‌عامل ویندوز نیز قسمتی از پردازنده دستگاه را به صورت پیش‌فرض اشغال میکند. گفتن این نکته خالی از لطف نیست، در صورت دو برابر کردن تعداد هسته‌های پردازنده یک سیستم به هیچ عنوان نباید انتظار اجرای برنامه های قبلی را با دو برابر سرعت داشته باشید. با تمام این توصیف‌ها، اگر یک کاربر عادی کامپیوتر و اینترنت هستید دو هسته برای شما کافی است و اگر سرعت بالاتر دوست دارید، نهایتا چهار هسته (quad-core) کار شما را به خوبی راه میاندازد.
کدام یک از مدل های Core i3 یا i5 یا i7 مناسب تر است؟
این مطلب نیز، همانند قسمت انتخاب تعداد هسته پردازنده‌ها است که در بالا به آن اشاره کردیم. به‌طور کلی شما باید این نکته را در نظر بگیرید که هزینه بیشتر مساوی است با پردازنده و سیستم بهتر، بنابراین پردازنده‌های گرانتر، سرعت بیشتری دارند. سوال اصلی این است که شما به چه اندازه سرعت احتیاج دارید؟
پردازنده‌های Pentium تشابه زیادی به پردازنده‌های Core i3 دارند. همه این پردازنده‌ها دو هسته ای هستند و با فناوری 32 نانومتری ساخته شده‌اند. پردازنده‌های (Pentium و Core i3) دارای 3 مگابایت حافظه Cache هستند، Turbo Boost ندارند و همگی با یک پردازنده گرافیکی یکپارچه شده‌اند. پردازنده‌های نسل دوم Core i5 همگی چهار هسته هستند و از Quick Sync و Turbo Boost بدون Hyper-Threading پشتیبانی میکنند. تمام پردازنده‌های Core i5 با 6 مگابایت حافظه Cache عرضه میشوند، گرافیک مجتمع شده با اکثر پردازنده Core i5 اینتل HD 2000 است.
پردازنده Core i7 در حال حاضر به‌عنوان سریعترین پردازنده کامپیوترهای رومیزی شناخته میشود. سرعت آن 3.4 گیگاهرتز است که میتواند به کمک Turbo Boost تا 3.8 گیگاهرتز افزایش یابد. i7-2600K با گرافیک Intel HD 3000 ادغام شده و 8 مگابایت حافظه Cache دارد.
اگر شما قصد خرید لپ‌تاپی را دارید که برای انجام کارهای روزمره (همانند مثال‌هایی که در بالا به آنها اشاره کردیم) از آن استفاده کنید، یک پردازنده Pentium یا Celeron برای شما کافی است.
بین پردازنده‌های i3 و i5 تفاوت محسوسی مشاهده نمیشود، اما تفاوت بین این مدل‌ها با i7 که قابلیت کش تا 8 مگابایت را دارد و ناگهان سرعت را بسیار افزایش میدهد، زیاد است؛ بنابراین اگر همزمان چندین برنامه را روی سیستم اجرا میکنید ارزش آن را دارد که برای i5 و i7 کمی بیشتر هزینه خرج کنید.
